गीत
पहराको छाती मेरो स्पातको छाती बज्रहरू सहिदिन्छु, हाँसी हाँसी साथी ।
राहत
पीडितबहादुर र राहतबहादुर सानैदेखिका मिल्ने साथी थिए । पीडितबहादुर गाउँमा नै केही गरेर बस्नु पर्छ भन्ने मान्यता राख्थे । राहतबहादुरको समाज सेवामा रुचि थियो । समय बित्दै गयो पीडितबहादुरला
मङ्गलबारको रात
म मङ्गलबार राति निद्राबाट ब्युँझिएपछि यस्तो भएको हो । बानी अनुसार भान्साकोठामा दुधको एक कप कडा चिया बनाउन गएँ । त्यहाँ पुगिसकेपछि मन परिवर्तन गरेँ र पहिले आफ्नो अनुहार धुने निर्णय गरेँ ।
विस्मृतिका टुक्राटाक्रीहरू (कविता)
वस्मृतिका अनन्त टुक्राटाक्रीहरू मानौँ मेरा झुत्रा लुगाहरू
लोभी बुढो (लघुकथा)
उसले घडीमा आँखा लगायो सैँतिस मिनेटमा ल्यान्ड गरेछ विमान । “अरूभन्दा छिटो पु-याउँछ यो विमानले,” उसले मनमनै भन्यो । नभन्दै भद्रपुरबाट उडेको सैँतिस मिनेटमा काठमाडौँमा उत्रिएको थियो विमान ।
पुनर्मिलन
‘ट्वाक् ट्वाक्... ट्वाक्... ट्वाक्...’ आवाज दिए अंशु र जनकले । घ¥याक्क ढोका खोल्यो प्रभातले ।
सर्वप्रथम जय नेपालको नारा लगाउने आदि गद्यकवि रिमाल
नेपाली साहित्यमा प्रगतिवादी अनि विद्रोहात्मक चेत भएका कवि मानिन्छन् गोपालप्रसाद रिमाल । वि.सं. १९७४ जेठ १८ गते काठमाडौँको लगनटोलमा जन्मिएका रिमालले एसएलसीमा बोर्ड फस्र्ट ल्याएका भए पनि आफ्नो औपचारिक अध्ययन भने आइएसम्मको मात्र गरे ।
गलत सोच र दिशाहीन गन्तव्य
सुनसान फुटपाथमा आफ्नो शरीरलाई कालो आवरणले बेरेर कुनै मानव आकृति छिटो छिटो अघि बढिरहेको देखिन्थ्यो । साँझ घर्किसकेको र नमाजको समय भएकाले पनि होला सडकमा गाडी पनि कम गुडिरहेका हुन् कि जस्तो पनि देखिन्थे । छिन छिनमा मानव आकृतिले सतर्क भएर टाउको केही घुमाउँदै र अनि केही समय रोकिएर यताउती हेरिरहे जस्तो पनि लाग्थ्यो । त्यो आकृति अरू कसैको नभएर बेग्लै परिवेश र रहनसहनमा अल्झेर बाँच्न नसकेकी ललिताको थियो ।
मेरो प्रेमको कथा (कविता)
एउटी काली ठिटी थिइन्, बोल्नै सकिनन् मेरो रवाफ सहनै सकिनन् ।
हामी राष्ट्रिय निर्यातका वस्तुहरू (कविता)
एयरपोर्टमा ऊ उभिएको छ रातो टीका लगाएर
गज्जव भएछ साथी (कविता)
साथी ! ए साथी ! गज्जब भएछ साथी । साथीले समाचार सुनेको हुनुपर्छ ।
भीमानको सालिक (कविता)
सहिद पार्कमा एउटा सालिक छ पत्याउनुस् या नपत्याउनुस्
‘छपक्कै मनमा बसेकाहरू’ पुस्तकभित्र नियाल्दा
कसैको मनमा छपक्कै बस्नु र कसैलाई मनमा छपक्क बसाउन सक्नु नितान्त फरक कुरा हो । साहित्यकार गणेश रसिकले ‘छपक्कै मनमा बसेकाहरू’ नामक पुस्तकमा आफ्नो मनमा छप
महानुभावहरू (कविता)
वर्तमान समय तर्साइरहेछ लखेटिरहेछ भाषाका हरफहरू विचार सिद्धान्तहरूमा बुलडोजर चलेको छ
खान्की, वृत्ति तथा प्रसाद होइन पुरस्कार
राज्यको कोषद्वारा सिर्जित पुरस्कार खान्की, वृत्ति तथा प्रसाद होइनन् तर पुरस्कारलाई सिखर्नी वा त्यस्तै हात थापेर खाने तर नअघाउने पदार्थ बनाइएको छ । एउटाले दुई हात थाप्ने अर्कोले
चार मुक्तक
विकासको लहराले भुइँलाई पनि छुनुपर्छ परिश्रमको सुगन्धले दरिद्रता धुनुपर्छ
वर्षाको गीत (कविता)
बाँझी भएर पनि आमा ममता उमार्न कहाँ छाडेकी छन् र ? हेर पृथ्वी गर्भिणी छिन्
अलिखित समझदारी
बुधइ चौधरी देउखुरीको लालमटियाबाट विकट पहाडी जिल्ला रोल्पाको सदरमुकाम लिवाङ उक्लेको चानचुन दुई दशक हुन लाग्यो । “अहिले त सदरमुकाम मात्र नभएर कुनाकन्दराका गा
गीत
सोच्दा सोच्दै बिर्सने पनि क्षणहरू हुन्छन् जिन्दगीमा
डेथ अफ अ साइक्लिस्ट
हत्या, छल, कपट, धोखा, ग्लानि, अपराधी मानसिकता आदि विषय समेटेर कलात्मकतामा पनि उत्तिकै ध्यान दिँदै निकै मेहनतका साथ बनाइएको स्पेनी चलचित्र हो ‘डेथ अफ अ साइक्लिस्ट’ (१९५५) । निर्देशक हुन् जुआन (गुआन) आन्तोनियो
गीत
तिमी हिमाल हौ–शिखर हौ, तिमी मान हौ–पहिचान हौ
चार मुक्तक
बाँचुन्जेली छिःछिः दुरदुर मरेपछि हाम्रो हुन्छ मान्छेको मन आजभोलि किन यति चाम्रो हुन्छ
अनुभूति र संवेदनाका कविता
‘किमोथेरापी’ पछि ‘शब्दथेरापी’ मा लागेकी शान्ति शर्मा पछिल्लो छिमलकी परिचित स्रष्टा हुन् । कविता, गीत, गजल र मुक्तकमा सव्रिmय शर्माले ‘अम्लान फूल’ गजल सङ्ग्रह (२०७४) र ‘
माटोको गन्ध (कविता)
मलाई पसिनाको सुगन्धभन्दा पनि माटोको सुवास मन पर्छ ।