यो राष्ट्रको शान हो
कस्तो रम्य धरा जता नजर गो, आहा ! छ भन्दो मन मस्र्याङ्दी तटमाथ पुस्तुन यहीँ, सुन्दै गुफा गुञ्जन यै धर्ती रगिँली परीसित बसी, हुर्की यहीँ माधव धर्तीकै वरदान गान त सुनी, पायौ कि वाणी बल ?
मनमा सजिएको तस्बिर
फोटो त पर्समै छ अहिले पनि
आडम्बर
ड्राइभरले गाडी रोक्यो । अघिल्लो सिटमा बसेको म ढोका खोलेर सानसँग ओर्लेँ । ओर्लनेबित्तिकै तुरुन्तै हिँडिहालिनँ । कालो रेबन अनुहार र आँखामा टम्म मिलेर सजिलो गरी नै बसेको भए पनि फ्रेम समातेर मिलाएँँ ।
मैले खोजेको देश (कविता)
यो के आएछ ? अहँ... मैले ल्याउन खोजेको मैले ल्याउन सोचेको
माया जुनीभरीलाई (कविता)
पिरतीको सन्देश देऊ उडिजाने चरीलाई साँची राखौँ मुटुभित्र हाम्रो ‘माया जुनीभरीलाई’
बुढ्यौलीको गुनासो !
औँसी–रातसमान पो हुन गयो बुढो अँध्यारो वय । बढ्दैछन् अवहेलना घरघरै भन्दैन कोही जय !!
शृङ्गार (कथा)
पल्लवीलाई भोजको निम्ता आयो कि, ब्युटिपार्लरमा सिँगारपटार नगरीकन चित्तै बुझ्दैनथ्यो । हुन त प्रकृतिले नै उनलाई सुन्दरी बनाएको थियो । सिँगारपटार नगर्दा पनि । उनका श्रीमान् उनलाई भन्ने गर्थे “तिमीलाई सिँगारिन क
विचित्र चित्र (कविता)
१ समाजभित्र चित्र छन् अपूर्व देख्न पाइने निसर्गको विचित्रता अनन्त लेख्न पाइने !
चिहान
गाडिँदैछन् रङ्गीन सपनाहरू चिहानमा उसै गाडिँदैछन् बुढ्यौलीको चाउरीसँगै