समरको मज्जा
बेलुकाको साढे ९ बजेसम्म घाम लाग्छ भन्दा कतिपयले पत्याउँदैनन् होला । त्यसमा पनि नेपालमा बस्नेलाई त यो कुरो पत्याउन गाह्रो पर्ला तर यो वास्तविकता हो । बेलायतमा अचेल बेलुकाको साढे ९ बजेसम्म घाम लागिरहेको हुन्छ । पङ्क्तिकारलाई पनि पहिले सुन्दा विश्वास गर्न गाह्रो भएकै हो । यहाँ उज्यालो भने नेपालमा जस्तै बिहान करिब ५ बजे भइसक्छ । गर्मीको समयमा बेलायतमा १६/१७ घण्टासम्म पारिलो घामको मज्जा लिन सकिन्छ । जाडो मुलुक भनेर कहलिएको बेलायतमा यस
राजनीतिमा रातो गलबन्दी
अडिने साहसै छैन चाहन्छन् सब पल्टनै खुला दोकान को राख्छ ? गलेबन्द भए कुनै । ‘ऋतु विचार’ अन्तर्गत ‘शिशिर विचार’ मा लेखनाथ पौडेलको विचार साहित्य जगत्मा उदाहरणीय श्लोक हो । लक्ष्मीप्रसाद देवकोटाको ‘हातका मैला सुनका थैला ...’ अहिले पनि आमनेपालीमा लोकप्रिय छ र ‘मु
पश्चाताप (कथा)
“मैले उसलाई धन्यवाद पनि दिइनँ । के सोचेको होला उसले ?” रमिता एक्लै कोठामा फतफताइ रहेकी थिई । म त्यसैबेला उनको कोठामा पुगेकी थिएँ । मैले सोधेँ, “रमिता, के भयो तिमीलाई यहाँ त कोही पनि देख्दिनँ कोसँग कुरा गरेको ।” मेरो आवाजले ऊ झसङ्ग भई । उसको अनुहार रातोपिरो भयो । “मीरा तिमी पो ! मलाई त कस्तो डर लाग्यो भन्या । के के बोलेँ कुन्नि पत्तै पाइनँ, तिमीले केही सुन्यौ ।” “सबै सुनेँ । कसैले तेरो मन चोरे जस्तो छ नि !” मैले पनि उसको मनको कुरा खोतल्ने प्रयास गरेँ । छ्या ! तिमी पनि भन्दै ऊ लजाइ । रमिता मेरो मिल्ने साथी । प्लस टु साइन्स सँ
मन रित्तो रित्तो छ यतिखेर (कविता)
जीवनको ओराली उकालीमा ससाना आवृतिले च्वास्स घोच्छ, ढुकढुकी बढ्छ भासिँदै र उक्लिँदै तीव्र आवेगमा
शान्तिमा जलिने हो कि ! (कविता)
जाडो भो भनेर मजाले टन्टलापुर घाम तापेको पोल्न पो थाल्यो ।
नारी (कविता)
सक्षम छन् नारी, मौका मिले बराबरी नारीको सम्मान गरी, हुँदैन कसैको अपमान । बढ्दै छन् नारी, शिखर चढ्न अघि सरी नारी हुन् सौन्दर्य, सहनशीला धैर्यको पुजारी ।
अर्थ सामाजिक व्यवस्थाको बदलिँदो चित्रण
समाजमा सबैले देखिरहेका कुरा देख्न किताब पढ्नु पर्दैन । अरूले देख्न नसकेका कुरा देख्न र देखाउन वा धेरैले देखेकै कुरामा पनि सिर्जनात्मक मत सञ्चार गर्न साहित्य रचना गर्नु र अध्ययन गर्नु जरुरी छ । परम्परागत समाजबाट आधुनिकतातिर गइरहँदा भत्किँदै गरेको जात व्यवस्थालगायत अर्थ सामाजिक प्रणालीका बहुविध आयाम देखाइएको ‘रूपिका’ उपन्यासमा प्रेमप्रति विश्वास व्यक्त गरिएको छ । यसमा मनोभाव र सामाजिक संरचनाको अन्तव्रिर्mया स्वरूप विकास भइरहेका नयाँ मान्यता तथा तोडिँदै गएका पुराना मूल्य बिचको फरकलाई घटना र पात्रको आलम्बनमा प्रस्तुत गरिएको छ ।
नाम्चेमा आधा दिन
हातको हातै भयो मोबाइल ! चलाउने मौकै परेन । ड्याम्म छोपिएको नाम्चेलाई खिच्छु भनेर कुरेको धेरै भयो । खोइ खुलेको होइन, नाम्चे बजार ! अलिअलि कुइरो पातलिन्छ । फेरि जस्ताको तस्तै । कतिखेर फाट्ला त ? दाउ हेरिरा’छु ।
सोह्रबुँदामा रुम्जाटार
चर्चा नम्बर–१ रुम्जाटार नेपाली जनजिब्रोले उच्चारण गरिरहने ठाउँ । रुम्जाटार नपुग्नेले समेत रुम्जाटारको उच्चारण गरिरहेकै हुन्छन् । ‘घुमिफिरी रुम्जाटार’ भन्ने नेपाली उखान त्यत्तिकै प्रचलित छ । प्रचलित उखानले रुम्जाटारलाई चिनाउन सघाएको छ । चर्चा नम्बर–२ “प्रचलित उखानले रुम्जाटारको निःशुल्क विज्ञापन गरिरहेको छ ।” त्यतिबेला पङ्क्तिकारले रुम्जाटारमा भेटेका साबिक रुम्जाटार गाउँ विकास समितिका पूर्वअध्यक्ष सीताराम गुरुङ