• ८ मंसिर २०८१, शनिबार

यसो भन्छ– प्रजातन्त्र

blog

प्रजातन्त्र प्रभातीमा वीरता सल्बलाउँछ

नयाँ लहरमा मेची–महाकाली सुसाउँछ ।

लेकदेखि तराईको एकतारे बजाउँछु

लोकगाथा अँगालेर देशको गीत गाउँछु ।


छन् मेरा चाहना उच्च सत्यमा शिव सुन्दर

स्वप्नको कुञ्ज हो राष्ट्र म रच्छु युग सुन्दर ।

राष्ट्रको मृत्तिका पक्री जिन्दगी बन्छ उर्वर

प्रजातन्त्रबिना हाम्रो के अस्तित्व रहन्छ र ।


भावना यो भकानिन्छ भूगोलै फुट्छ झैँ गरी

लोकशक्ति अकासिन्छ ज्वारभाटा उठेसरि ।

नेपाली वीरको गाथा ज्यूँदो हुर्कन दिन्छु म

स्वाधीन वनबेलीको स्यूँदो खुर्कन दिन्न म ।


सल्काई क्रान्तिको राँको खुम्रेकिरा जलाउँछु

जोगाई फाँटको खेती अन्न–बाली फलाउँछु ।

बजाई युगको ढोल क्रान्तिकारी जुटाउँछु

जगाई न्यायको खाँडो देशलाई उठाउँछु ।


उठ हे ! पाखुरा मेरा, प्रजातन्त्र बचाउन

सङ्कष्टबाट जोगाई जिन्दगानी हँसाउन ।

बाल्दैछु सिर्जना–ज्योति अँध्यारो हुन दिन्न म

फाल्दैछु मूर्खतालाई चेतना सुत्न दिन्न म ।