• २९ कात्तिक २०८२, शनिबार

सेयर बजारको सेरोफेरो

भाइबहिनीहरू, सेयर भन्ने शब्द सुन्नुभएको छ ? मानिलिऊँ तपाईंको बुवाले कुनै चकलेट कम्पनी खोल्नुभयो । त्यो कम्पनीमा १० लाख रुपियाँ लगानी गर्नुपर्ने भयो तर तपाईंका बुवाले लगानी गर्दा पनि सात लाख रुपियाँभन्दा बढी जम्मा हुन सकेन ।

चन्द्रमाको आकार किन फेरिरहन्छ ?

असोज र कात्तिक शरद ऋतु हुन् । शरद ऋतु भन्ना साथ रातमा टह टह जून लागेको अर्थात् जुनेली रातको याद आउँछ । शरद ऋतुमा आकाश सफा हुने भएकोले आकाशीय पिण्ड राम्ररी देख्न सकिन्छ । त्यसैले यो स

उच्च ठाउँमा भिडियो छायाङ्कन

गिनिज बुक अफ वल्र्ड रेकर्डले अनौठो काम गर्नेलाई विश्व कीर्तिमानको प्रमाणपत्र दिन्छ । त्यसका लागि ठुलो मेहनत गर्नु पर्छ । आफ्नो रुचि र इच्छा अनुसार नेपालबाट यस्ता सयौँ कीर्तिमान बनेका छन् । सोलु

लाभकारी निम

भाइबहिनीहरू, हाम्रो वरिपरि गुलियो, अमिलो, टर्रो, तितो विभिन्न जातका बोटबिरुवा पाइन्छन् । नेपालको भूगोल अनुसार पाइने त्यस्ता बोटबिरुवामा औषधीय गुण भरिपूर्ण हुन्छ । यस्तै बहुगुणी वनस्पति हो– निम ।

बिदा सदुपयोग गर्ने तरिका

दसैँतिहारमा लामो बिदा हुन्छ । चाडपर्वको रमाइलोसँगै बिदाको सदुपयोग पनि गर्नु पर्छ । बिदामा खेल्ने काम मात्र गर्नु हुँदैन । बिदा भन्नेबित्तिकै पढ्नै पर्दैन भन्ने बुझाइ गलत हो । दैनिक विद्यालय जानु नपरे पनि शिक्षकले दिनुभएको गृहकार्य गर्नै पर्छ । बिदा हुनेबित्तिकै मोबाइल, कम्प्युटर, ल्यापटप र टिभी जस्ता विद्युतीय सामग्रीमा समय बिताउने गरेको पाइन्छ । यस्ता विद्युतीय उपकरणको धेरै प्रयोग गर्नु हुँदैन । बिदाको सदुपयोग यसरी गर्न सकिन्छः

बालअधिकारलाई यसरी बुझौँ

बालअधिकार भनेको बालबालिकाका लागि लागु हुने विशेष अधिकार हो ।

व्यक्तित्व विकासका लागि बालअधिकार

शारीरिक, मानसिक, बौद्धिक, संवेगात्मक, सामाजिक आदि रूपले परिपक्व नभएका उमेर समूहलाई बालबालिका भनिन्छ । हरेक देशको कानुनले बालबालिकाको उमेर समूह तोक्ने गर्दछ । नेपालको कानुनले १६ वर्षभन्दा कम उमेरकालाई बालबालिका भनेको छ । संयुक्त राष्ट्रसङ्घको बालअधिकार महासन्धिले बालबालिकाको उमेर १८ वर्षसम्म हुने भनेको छ ।

हाम्रो अधिकार

साथीहरू, म अहिले कक्षा ५ मा अध्ययन गर्दै छु । भदौ २९ गते हामी राष्ट्रिय बालदिवस मनाउँदै छौँ । बालदिवस नेपालमा मात्र नभएर अन्तर्राष्ट्रियस्तरमा पनि मनाउने गरिन्छ तर अन्तर्राष्ट्रिय दिवसको मिति फरक हुन्छ ।

भूतको कथा

अरू वर्ष जस्तै यो वर्ष पनि निर्मला र नवीनले स्कुलको अन्तिम परीक्षा सकिएपछि गाउँ जाने योजना बनाएका थिए । गाउँमा खेतीपाती गरेर बस्ने हजुरआमा, हजुरबुवा, काकाकाकीलाई भेट्न र गाउँको वातावरणमा रमाउन उनीहरूलाई धेरै मन पथ्र्यो ।

चरा र राजा

एउटा गाउँमा घना जङ्गल थियो । त्यो जङ्गलमा बडेमानका रुख थिए । ती रुखमा चराका गुँडैगुँड थिए । तिनै रुखमध्ये एउटामा माउ चरा र उसका दुई बचेरा बस्थे । माउ आहारा खोज्न जान्थी । कहिलेकाहीँ त टाढा टाढासम्म पनि आहारा खोज्न जानु पर्थ्यो । त्यस्तो बेला आहाराका लागि बचेराले लामो समय प्रतीक्षा गर्नु पर्थ्यो । साँझ आहारा खाएर टन्न भएका तीनै जना रमाइलो गर्दै बस्थे । उनीहरूको संसार नै बेग्लै थियो ।

साँचो मित्रता

दोलखाको चरीकोटमा संविधा र जेनिसा नाम गरेका दुई जना साथी बसोवास गर्थे । ती दुवै एकअर्काका घनिष्ट मित्र थिए । उनीहरू दुवै जना कक्षा ७ मा पढ्थे । उनीहरू सँगै हिँड्ने, रमाइलो गर्ने र एकअर्कालाई मद्दत गर्न सधैँ तयार हुन्थे ।

खिर कसले खायो ?

कुनै लेकमा धनी साहुको ठुलो गाईगोठ थियो । साहु निकै कठोर मिजासका थिए । उनले ती गाईको स्याहारका लागि तीन जना कामदार राखेका थिए । कामदार एकै परिवारका तीन दाजुभाइ थिए ।

जुक्तिबाट मुक्ति

धेरै पहिलेको कुरा हो । एउटा गाउँनजिकै घना वन थियो । त्यसै वनमा एउटा बडेमानको झुम्म परेको सिमलको रुखमा कौवाका भालेपोथी गुँड बनाएर बसेका थिए । त्यसै सिमलनजिकैको मौवाको रुखमा चाहिँ कोइलीका भालेपोथीले गुँड

रानी भानुमती र सुनको झ्याल

मल्ल राजाका पालामा ललितपुरलाई पाटन भनिन्थ्यो । पाटनमा सिद्धिनरसिंह मल्लले राज्य गर्थे । उनी जनताका प्यारा थिए । उनकी रानीको नाम भानुमती थियो । राजारानी दुवै धार्मिक थिए ।

साँच्चिकै ब्याटम्यान

हरेक दिन जस्तै आज पनि दिवाकर निर्धारित समयमा नै उठे । बिहानको नियमित कार्य सिध्याएपछि उनले मोबाइल चलाउन थाले ।