सञ्चार समाजीकरणको महत्त्वपूर्ण माध्यम भए पनि सबै सञ्चार आमसञ्चार होइनन् । न त आमसञ्चार स्वतः पत्रकारिता हो । ठूलो सङ्ख्यामा पाठक–दर्शक–श्रोतालाई संलग्न गराउँदै पत्रकारिताले केही अनिवार्य विशेषताहरू आत्मसाथ गर्छ, जसबिना त्यसले आफ्नो विशिष्ट पहिचान गुमाउँछ । यद्यपि साहित्यका कुनै न कुनै
घरायसी विवादमा मेलमिलापपछि कैलालीमा ससुराले बुहारीको हत्या गरेको खुलेको छ । गौरीगङ्गा नगरपालिका–१ गोप्काका ५२ वर्षीय डिल्लीसिंह बुढाले २७ वर्षीया बुहारी कौसी भन्ने कविता बुढाको हत्या गरेको प्रहरी अनुसन्धानले पुष्टि गरेको हो ।
किशोर उमेरमै रहनुभएकी सदीक्षा केसीले स्कुल जीवनमै आफ्नो कापी कलम किन्ने पैसाको आफँै जोहो गर्नुभएको छ । आफैँ पढ्ने विद्यालयमा सञ्चालित प्रयोगात्मक कक्षामा उत्पादन भएका तरकारीहरू बिक्री गरेर उहाँले पढ्न लेख्नका लागि कापी कलमको जोहो गर्नुभएको हो । “कापी कलम किन्ने पैसा त तरकारी बिक्री गरेर पनि आउने गरेको छ,” कक्षा १२ की छात्रा केसी भन्नुहुन्छ, “कृषि सङ्काय अध्ययन गर्ने हामीले विद्यालयमै प्रयोगात्मक कक्षामा कृषि बाली लगाउने गरिएको छ ।”
जर्मन साहित्यको सिद्धान्त बुझेका फेडरिक किट्लरले भनेका छन्– “साहित्य र सञ्चारका पुर्खा एउटै हुन् ।” ल्याटिन भाषाबाट सुरु भएको ‘लिट्रेचर’ शब्द (साहित्य) ‘लेखन’ अर्थात् लेख्नुको अर्थमा लिइन्छ ।
चितवनको इच्छाकामना –१ राजभोगका चेपाङ समुदायको दैनिक जीवनशैली फेरिएको छ । राजभोग क्षेत्रमा चिटिक्क परेको सानो सफा घर, शौचालय, करेसाबारी छ ।
२०३१ सालताका जब मैले लेख्न सुरु गरेको थिएँ, त्योबेला पनि मधुपर्कमा रचना प्रकाशित हुनु गौरवको विषय थियो । मधुपर्कका अधिकांश रचनाका बारेमा चर्चा हुन्थ्यो नै । तर मधुपर्क सरकारी गोरखापत्र संस्थानबाट प्रकाशित भएको कारणले गर्दा कतिपय साहित्यकारहरूले आफ्ना रचना प्रकाशित गर्न चाहन्नथे । मधुपर्कमा पञ्चायत सरकारको छाया देख्थे ।
पछिल्लो समय लम्पि स्किन रोगको सङ्क्रमणका कारण गुल्मीमा १५० गाईगोरु मरेको छ ।
दार्चुलाको नौगाड गाउँपालिका भौगोलिक विकटता र विविधता भएको गाउँपालिका हो । छ वडा, १८०.२७ वर्गकिलोमिटर क्षेत्रफल र १५ हजार ५२८ जनसङ्ख्या रहेको यो गाउँपालिकामा कृषि र पर्यटनको प्रचुर सम्भावना छ । गत वर्षको वैशाखमा सम्पन्न स्थानीय निर्वाचनमा नौगाड गाउँपालिकाको अध्यक्षमा नेकपा (माओवादी केन्द्र) का तर्फबाट दलजितसिंह धामी निर्वाचित हुनुभएको हो । प्रस्तुत छ, अध्यक्ष धामीसंँग गोरखापत्रका लोकेन्द्रप्रसाद जोशीले गर्नुभएको कुराकानीको सम्पादित अंश :
उपप्रधान तथा गृहमन्त्री नारायणकाजी श्रेष्ठले सरकार सुशासनको प्रत्याभूति दिलाउन प्रतिबद्ध रहेको बताउनुभएको छ ।
यस पटक सरकारले कृषि क्षेत्रलाई विशेष प्राथमिकता दिएको छ । उत्पादन र उत्पादकत्व बढाउन जोड दिएर नै कृषि अनुदानलाई उत्पादनमा आधारित बनाउने भएको छ । विगतमा कागज मिलाएका भरमा कृषि अनुदान वितरण गरी भागशान्ति मिलाउने गरेको व्यापक गुनासो थियो । त्यो गुनासो सम्बोधन गर्ने भनेर सरकारले यस पटक ‘उत्पादन साथमा अनुदान हात’ मा भन्ने नारा तय गरी सिधै उत्पादक किसानको हातमा अनुदान दिने नीति बनाएको छ । यो नीतिले मेहनती, वास्तविक
नेपालको संविधानले राष्ट्रपति पदलाई संवैधानिक मानेको छ । मन्त्रीपरिषद्को निर्णय र सल्लाहबमोजिम कार्य गर्ने आलङ्कारिक जस्तै पद मानिएको छ राष्ट्रपतिलाई । राष्ट्रपतिले कुनै पनि गलत कार्य गर्दैनन् भन्ने आशय लोकतान्त्रिक संविधानले राखेको छ । राष्ट्रपतिबाट हुने सबै कार्य सरकारबाटै भएको मानिने र राष्ट्रपति संस्थाबाट कुनै गल्ती भएमा पनि त्यसको सम्पूर्ण जिम्मेवारी सरकारकै हुने अवधारणा नेपालको लोकतान्त्रिक गणतन्त्रको हो । देशको सर्वोच्च संस्था भए पनि कुनै पनि
प्रधानमन्त्री पुष्पकमल दाहाल ‘प्रचण्ड’ ले यही जेठ १७ देखि २० सम्म भारत भ्रमण सम्पन्न गर्नुभयो । प्रधानमन्त्रीले नेपाल राष्ट्रको प्रतिनिधित्व गरेर भारत गएको हामी सबैलाई थाहा छ । भारतीयले उहाँको सम्मान गरे हाम्रो सम्मान हुन्छ, नगरे नेपालको अपमान हुन्छ । यो सत्य नै हो । प्रधानमन्त्रीको नेतृत्वमा भारत भ्रमणमा रहेको नेपाली प्रतिनिधि मण्डललाई नरेन्द्र मोदीले नेतृत्व गरेको भारत सरकारले अपमान ग-यो भनेर सामाजिक सञ्जालमा अफवाह फैलाइयो । यस्तो हर्कतमा रमाउनेहरू नेपाल र नेपालीको समृद्धिमा पनि रमाउन सक्दैनन् ।
जिल्लामा आयोजना गरिएको बृहत् एकीकृत स्वास्थ्य शिविरमा दुई हजारभन्दा बढी बिरामीको उपचार भएको छ । जिल्ला अस्पतालमा सञ्चालन भएको विशेषज्ञ सेवासहितको शिविर सञ्चालन भएको हुँदा एक दिन पैदल हिँडेर बिरामीहरू उपचारका लागि आएका हुन् ।