मुक्तक

गोधूलिको रमणीय कथा लेख्न सक्दैन मान्छे

अन्धकारको दुष्प्रभाव छेक्न सक्दैन मान्छे

झमक्क साँझ पर्दा नपर्दै मुख छोपेर सुत्यो भने

आकाशमा चम्किने तारा पनि देख्न सक्दैन मान्छे ।

धेरैको मुखमा चपाउँदै गरेको पानै देख्छु

राजनीतिक सागरमा मिलन र दोभानै देख्छु

देश डुब्यो डुबाए भनेर जत्ति कराए पनि

खै म त जसलाई हेर्यो उसलाई ओभानै देख्छु ।

न उसलाई लाज छ, न सरम छ

न आन्तरिक तागत छ, न दम छ

व्यर्थै अरूलाई होच्याएर बोल्छ ऊ

जसको आफ्नै आत्मविश्वास कम छ । 

जनअधिकार माथि डोजर गुडाउने

मित्रता र सहिष्णुताको डोरी चुँडाउने

अब यस्तो हरकत छोड्नु पर्याे हजुर !

नैतिकता र मर्यादाको धज्जी उडाउने ।

प्रसाद मानेर अभक्ष वस्तु खाँदै खाइँदैन

कागजको फूलमा अत्तर छरेर लाइँदैन

मन्दिर भित्र जाँदा मनै झुकाउनु पर्छ मित्र

मात्र शिर झुकाउँदैमा वरदान पाइँदैन ।