म अनुत्तीर्ण भएँ (कविता)

नबुझेको, नजानेको 

अहिले पनि लाग्दैन,

बुझेको हैसियत रहेन

कुनै सबुत प्रमाण छैन

आफ्नो छाती चिर्नु बाहेक !

कस्तो सम्झना आउँदैन

कि प्रेमका कुन कुन गणित बिगारेँ

सूत्रहरू, तथ्यहरू कण्ठै थिए 

कक्षा कोठामा अब्बल जो थिएँ !

मनको भागा जानिनछु जस्तो लाग्छ

गुणनमा सिपालु नै थिएँ, 

पूराका पूरा हल गरेकी हुँ

उत्तर मिलेनछ, फेल भएँ !

प्रेम–गणितको अभ्यास पुगेन

मैले त समर्पणलाई प्रेम बुझेँ

त्यागलाई, हिम्मतलाई कसि ठानेँ

यहाँ संसार अर्कै रहेछ

न जोड–जात मिल्यो, 

न कोष्टकभित्रको बात !

लेखिरहेँ नित्य उसकै नाम

जपिरहेँ उसकै गुणगान

ध्यानमा उही थियो,

सम्मानमा उही थियो

खै कताको जोड–घटाउ मिलेन

म अनुत्तीर्ण भएँ !

ढल्यो एउटा प्रेम–इमारत

जो बनेको थियो भ्रुण–भावले

कति कति मनका तार–तरङ्गले

धङधङी र धड्कनले

हरेक दिनका तडपले

हृदयका कति कति कम्पनले !

खस्यो प्रीति पहिरो 

र पुरियो प्रेमको अङ्क–वृक्ष

आयो भाव–भूकम्प र

ढल्यो सारा प्रेमले जोडेका

अक्षर– इँटाका घर !

केही गरी जोगाउन सकिनँ

प्रेमको त्यो घमाइलो घर, 

प्रेमको रेखा–गणित

भत्किँदै, भत्किँदै शून्य र चिसो भएँ !