माया ममता र स्नेहको खानी रहेछ्यौ तिमी
नौनी झैँ कमलो मुटु रहेको आमा रहेछ्यौ तिमी ।
दुःख लुकाएर खुसी दिने आमा रहेछ्यौ तिमी
खुसी बाँडेर दुःख लुकाउने आमा रहेछ्यौ तिमी ।
सन्तानलाई परे सन्ताप भरिन्छ तिनको गह
आमाको मोह जतन गरे जस्तै माहुरीले मह ।
खुवाउँछिन् नख्वाइ अरूलाई खाँदिनन् तिनिता
मिठो नमिठो जे छ खान्छिन् बाँडीचुँडी तिनिता ।
नौ महिना कोखमा बोक्छिन् जन्मेपछि मुटुमा
आधापेट खाई नखाई चुसाउँछिन् अमृत मुखमा
यस्ती आमाको सबजनले तिर्ने कसोरी भारा
बाँचुन्जेल सेवा जे गरेनी तिरिन्न तिनको सारा ।
थलापरी ओछ्यानमै उठ्नै नसक्दा पनि
गर्छिन् सुर्ता सन्तानकै गाह्रो भो तिन्लाई भनी
घर घरमा दीप जगाउने आमा रहेछ्यौ तिमी
माया ममता र स्नेहको खानी रहेछ्यौ तिमी ।
