शरद् (कविता)

फूल फुल्यो मखमली रमाइलो भयो 

शरद् ऋतु आकाशमा निलो रङ्ग छायो 

आकाशका ताराहरू टिलपिल गरी रह्यो 

पुराना ती स्मृतिहरू मनभित्र फुल्यो ।

मायाप्रिती गाँस्नेहरू जहाँतहीँ घुमे 

आँखा आँखा जुधाएर मुस्कुराइरहे 

शरद् हाँस्यो प्रकृतिमा फूलहरू फुले 

माया साट्ने प्रेमीहरू आपसमै भुले ।

झिमझिम गर्ने परेलीमा कस्तो दिव्य जादु

के के भयो के के भयो मुटु मुटु साटुँ 

उनले हाँस्ने अधरमा गुलाफी छ फूल

उनका ठुला नयनमा मायाको छ मूल ।