छैन क्यारे मेरा लागि दुख्ने मुटु पनि
कति हाँस्छ्यौ म रुँदा नि ढुङ्गा जस्तै बनी ।
थाहै छैन कता गयौ दोबाटोमा छोडी
जोवन मेरो बितिगयो तिमीलाई खोजी ।
यो मन दिएँ विश्वास गरेँ सधैँ आफ्नो ठानी
कति हाँस्छ्यौ म रुँदा नि ढुङ्गा जस्तै बनी ।
फूल थुँगा जस्तै सधैँ तिमी हाँसीखुसी हुनू
भन्दिनँ म बिर्सेपछि सम्झिएर रुनू ।
कति थिए मेरो निम्ति चोखो मनका धनी,
कति हाँस्छ्यौ म रुँदा नि ढुङ्गा जस्तै बनी ।