मानुषी रेग्मी
मक्किनु अगावै
सम्बन्धका त्यान्द्राहरू
फुस्किए पछि,
चुँडिए पछि
यी निर्दाेष आँखाका डिलबाट
टिलपिल गर्दै पोखिएका हुन् आँसु
र त्यसैगरी
हरेक सालको बर्खामा चुहिन्छ खरको छानोबाट पानी
त्यसबखत–
रातको निद्रा ब्युँझियो
दिनको भोक छुट्यो ।
जून हेर्दाहेर्दै
अचानक –
हृदयको स्निग्ध हिमतालमा
एकाएक भूकम्पको झट्का लाग्यो
हृदयमा पहिरो गयो
मनका पर्खालहरू भत्किए
मनको नदीमा बाढी आयो
र चुर्लुम्मै डुबायो नतैरिने गरी ।
त्यसपश्चात् –
चिसोले ओस्सिएर
हाम्रो सम्बन्धको थाम मक्कियो
बाले दुःखले बनाएको
त्यो झुप्रो घरको दलिन मक्कियो ।
म यतिबेला ठिक मेरै घरजस्तो भएको छु ।
