गजल

हमेशा पतझर आएको छ बहार आएको छैन  

मलाई जिन्दगीले जति कसैले दुखाएको छैन ।

मलाईभन्दा धेरै मेरी बूढी आमालाई दुख्छ भनेर 

मेसिनमा हात काटिएको खबर सुनाएको छैन । 

ज्यानभन्दा पनि स्वाभिमान ठूलो लाग्दो रहेछ 

हावा र पानी खाएको छु तर हात फैलाएको छैन । 

एक पटक चिताबाट उठेर घर फर्किएको मान्छे हुँ  

मृत्युको कालो अनुहार सम्झेर डराएको छैन ।  

दुःखमा पनि चल्दो रहेछ जिन्दगी, चलाएकै छु  

यहाँ चाहेका सबै कुरा कसैले पनि पाएको छैन ।