अकल्पित (कविता)

जस्तो कि तिमीलाई 

कुनै भूगोल थाहा छैन 

किन कविता लेख्छौ, 

संवेदनालाई नचिनेर 

किन खेल्छौ कुस्ती 

शब्दसित, 

कस्तो अनर्थ हिँडिरहेको छ 

यो कोलाजमा 

रङ्गकर्मको कस्तुरीदंशमा, 

जहाँ भिन्न भिन्न चेतनाका

भिन्न अनेक संस्कृति 

मानिसको 

अर्धकदीय धरहरामा 

आफूलाई आरोहण तुल्याइरहेका छन्, 

दूराशयले प्रेरित 

जल, जङ्गल र जमिनको कथा 

एउटै वास्तुमा

कसरी अटाइरहेका हुन्, 

विचारहरू

सिद्धान्तहरू 

दर्शनहरू 

वादहरू 

प्रशिक्षणहरू 

आविष्कार र उपलब्धिहरू, 

जे भए जति पृथ्वीमा 

भूगोलविहीन भूगोल हुन्, 

नत्र 

कविताको चित्रकला 

र रङकर्मको भूसंस्कृति

भिन्न भएर 

भिन्न किन हुन सक्तैन, 

ती गजलमा 

उदास उदास 

गजल ओइलाएपछि, 

छद्मरूपी अम्बरमा 

किरणहरू खुसीका

साँझ नपर्दै मुर्झाएपछि, 

सोध्छ

सोधिबस्छ

भ्रूणमा बास्ने यो आकस्मिक 

अकविता ।