जीवनको तुना (कविता)

सुनील पुरी 

वस्तुतः 

खुसीका सुकोमल अश्रुसिन्धुहरू  

बग्दैछन् खड्कुलो र डेक्चीहरूमा 

र भरिँदै भरिँदै गइरहेको छ 

पीडाको अकल्पनीय भण्डार,

क्रमशः 

बाँच्ने क्रममा जारी छन् मान्छेहरू

आ–आफ्नै शैली, भाषा र परिस्कारबाट 

र अनुभूत प्रत्याभूत हुन्छन् 

आफैँसित तीतामीठा 

अनुभवको संवेष्टन,

जीवनको शब्दकोशमा 

पर्याय शब्द खोज्दैछु 

तर थाहा छैन 

कहाँ छ यो मानव मन 

जन्म 

र मृत्युको दूरीमा अल्झिएको छ 

जीवनको तुना 

तुना कैले चुँडिन्छ

तुना कैले बाँधिन्छ 

यसरी नै तुनासँगै अल्झिएको छ मानव जीवन 

अन्ततः

कैले रित्ता भाँडाहरू बज्छ 

राग ध्वनि 

कैले खुसीका पटकथाहरूमा बज्छ 

संवादको अनुक्रम

कैले विश्रान्तिको गाथामा 

लम्किन्छ, लम्किरहन्छ,

आत्मरतिमा यो एक्लो मन !