बग्दैछ खोला कसरी थुनू खै ?
फाट्यो जवानी कसरी तुनू खै ?
छ माथि भित्तो तल भिष्म छाङ्गो
उड्दैछ चङ्गा चुडिँदैछ धागो ।
रङ्गीन पाटो अघि नै छुटेछ
विशाल बाटो बिचमै टुटेछ
उमेर भारी दिनको छ बढ्दै
ठाडो उकालो वनको छु हिड्दै ।
चिता हुँ आगो घिउ राखिदैछ
छु जीर्ण खाँबो छत फालिदैछ
जरा सुकेको रुखको भएछु
पानी सुकेको तट पो बनेछु ।
पीडा समेटी रुनसम्म रुन्छु
झसङ्ग हेर्दा अनुहार हुन्छु
बूढो चखेवा तटमा हुँदैछ
शरीर आत्मा अलग्गै हुँदैछ ।
उडी बचेरा परदेश लागे
छाडेर साथी परलोक भागे
छु रोग बाढी खुब दौडिएको
छु साँझजस्तै न यता उताको ।
