गजल

ख्यालख्यालमै यो दिल तोडेर गयौ

नदीबिच मझधारमा छोडेर गयौ । 

पर्खाइमै बिती गए सारा दिनहरू

हिँडिरहेको बाटो अन्तै मोडेर गयौ ।

मनभित्र फुल्दै थिए पिरतीका मुनाहरू

बोटबिना रित्तो गमला गोडेर गयौ । 

घुम्तीमा हाम्रो आँखा जुधेको बेला 

खुसुक्क भनिदेऊ, के के सोचेर गयौ ? 

आँसु बनेर खस्यो, बिछोडको पीडा 

आफ्नै आँसुले घाउ धोएर गयौ । 

के वरदान माग्यौ, म कसोरी जानुँ ?

द्यौताको सामु दुवै हात जोडेर गयौ ।

बिर्सन गाह्रो हुन्छ, पिरतीको चिनो 

सम्झनाको देउराली ढोगेर गयौ ।