• १८ असोज २०८१, शुक्रबार

अठोट (कविता)

blog

बग्दै बग्दै 

जीवनको सुदूर हिमालबाट 

बेँसी, टार र पहाडका चाक्ला फाँटहरूमा

आइपुगेको हो पसिनाको गन्ध 

वनफूलझैँ 

इतिहासको गर्तमा 

उसै मगमगाएको हैन

देशको भूगोल ।


बहँदै बहँदै

विचारका सुदूर खोँचबाट

सुनाउन समयका क्रन्दन 

आइपुगेका हुन् यी वतास  

मलाई लाग्छ

पुर्खाकै हुनुपर्छ अन्तिम प्राण 

हर झोँक्कामा 

दगुर्दैछ बोकेर देशको शान ।


तर, 

अफसोच 

म भने बाँचेर देशमा 

फेर्दैछु श्वास परदेशमा 

साँचेर पसिना स्वदेशमा

सिंच्दैछु मरभूमि परदेशमा ।


अब त कोही

मेरै काँधमा राख्देउ 

एकैछिन देशको जुवा

म बोक्नेछु

युगको नयाँ अभिभारा ।


मलाई देऊ

एकैछिन भरोसाको अनौ

म निकाल्नेछु 

फालीझैँ नभाँची

वर्षौंदेखि अड्केका 

देशका माधुर्य सपना


मिसिन देऊ 

माटोमा हरेक बुँद पसिना 

र, ठड्याउन देऊ 

युगको नयाँ धरहरा ।