अदृश्य अस्तित्व (कविता)

म अदृश्य अव्यक्त भावनाहरूको गुह्य बिसौनी हुँ,

जहाँ मौनताका हरेक ध्वनिहरूले आफ्नै कथा बुन्छन् ।

तिम्रा दृष्टिका अनुत्तरित प्रश्नहरूको मौन प्रहर हुँ,

जहाँ उत्तरले सधैँ अभावको आभास मात्र दिन्छ ।

तिमी मेरा संवेदनशील सृष्टिका समर्पित गीत हौ,

जसको प्रत्येक अक्षरले शाश्वत प्रेमको बाटो खोज्छ ।

जहाँ भावनाहरूले सीमा तोड्छन्,

र एउटा अद्वितीय ब्रह्माण्ड निर्माण गर्छन् ।

तिम्रो हाँसो, मेरो अमरत्वको अभिलाषा हो,

जसले सृष्टिका सबै दुर्दिनलाई विमोहित बनाउँछ ।

तिम्रो एउटा मुस्कानले संसारको सम्पूर्ण दुःखलाई,

शीतलताको प्रतीक्षामा परिणत गर्छ ।

तर, म त केवल अभावको एक अनुग्रह हुँ,

तिमीले छाडेको गन्धको अमिट स्मृति ।

तिमीले बिसाएको गीतको अन्तिम नाद,

अनि ती अदृश्य शब्दहरूको अनन्त अनुग्रह ।