लता पुष्प हाँगो झरीले भिजेको
चरी नाच्च हाँस्दै छ बेली फुलेको
झरी झम्म झम्मी परेको गरामा
त्यहीँ शान्ति रोपौँ भिजेको धरामा ।
टुसा अङ्कुराई सधैँ प्रेम फुल्छ
छरी सूर्य आभा सदिक्षा उमार्छ
कतै जानु पर्दैन यो पेट भर्न
कतै कुद्नु पर्दैन यो स्वर्ग खोज्न ।
उषाले चुमेका कुना कन्दरा छन्
त्यहीँभित्र न्याना अँगेनाहरू छन्
जहाँबाट मैले दियो बाल्न पाएँ
त्यहीँ ठाउँ खोज्दै म फर्केर आएँ ।
म रित्तो घडा हूँ तिमी प्यार भर्नू
तिमीमै छ पानी सुसाएर बग्नु
म यो प्राण छोडी कतै जान्नँ आमा
यहीँ स्वर्ग मेरो यहीँ तीर्थ धाम ।
