हिउँद
सेतो बर्काे ओढेर
निस्किसक्यो
गर्दै क्याटवाक
उँघ्दै बसेको छ
कोही
अँगेनाको डिलमा
नेपथ्यबाट ठोकिन्छ आवाज
ए छोरी !
बाख्रालाई दुधिलो (डाले घाँस)
हाल्दे है
म भकारो फालेर
पत्कर बिछ्याइ
आएर मस्काउँछु ढिँडो
बरू त्यो तिहुन खनाइ
ढिडाको पानी बसाल्दै गर है
सखारै जानुछ
पाटेबारीको कोदो टिप्न
अहो ! हिउँदका दिन
साँदेको भोगटेझैँ कति मीठा !
खासाको खास ज्याकेटको
गोजीभरि हालेर मकैभटमास
पार्दै कुत्रुङ, कुत्रुङ
मूलाको डुकु चबाउँदै
अघि निस्किसकेछ हिउँद
पदचाप पछ्याउँदै
लौ म पनि निस्किएं
एक गिलास
मोहीको स्वादभन्दा
मीठो
हिउँदे घामको स्वाद लिदै !
