चराको श्वासप्रश्वासभन्दा
उग्र मौनता
हिमालको आँसु छ
जहाँ–
नदीको विरही सिम्फोनी भएर बग्छ ।
बाल्यकाल–
ऐना हेरेको माछापुच्छे«
औँला समाएर हिँडेको हिमाल
केशमुण्डन छ ।
हिमालको कम्मरमुनि
पोखराको कोख
फेवा
बतासको रक्सी नशामा
शब्दातीत छ ।
शिरमाथि वैश्विक उष्णता
दृश्यहरू सम्पन्न छैनन्
विनाशको नृत्यमा
सीमान्तकृतहरू हिउँको आगो तापिरहेछन्
उचाइको गिरफ्तारीमा ।
