रमेशचन्द्र घिमिरे
निद्रासँगै कल्पनामा आफू पनि भागेँ
तिम्रो याद आयो अनि मध्यरातमा जागेँ ।
बादल ओढी मस्तसँग आकाश निदा’को छ
झ्यालबाट जून छिरी मलाई गिज्या’को छ
यै मौकामा जूनसँग ज्योति पैँचो मागेँ
तिम्रो याद आयो अनि मध्यरातमा जागेँ ।
तिम्रो–हाम्रो सम्बन्धको कसले डाहा ग-यो ?
त्यै भएर चियो गर्न जूनलाई थाहा ग-यो
मैले त्यही जूनकै सामु चिठी लेख्न लागेँ
तिम्रो याद आयो अनि मध्यरातमा जागेँ ।
