मैले मिसाइल त उसको छातीमा दागेँ
तर त्यहाँ मर्दै छ उसको आकाश जस्तो भावना
कोमल प्रेम र जीवन
यता उसले दागेको लेजर मिसाइलले मेरो छाती रक्ताम्य छ
र मर्दै छ मेरो बगैँचा जस्तो संसार
हुस्सुभित्रको पर्वत जस्तो भाव र जीवन
न त्यो युवकले मलाई चिन्थ्यो
न मैले उसलाई
निरन्तर भरिएको विस्फोटक घृणाले हामी पूर्णतः भरियौँ
र पढ्क्यौँ
ऊ पनि आँखा पल्टाउँदै होला !
म जस्तै !
आँसुले निभाउन सक्ला र हामीले सल्काएको आगो ?
