अन्तरिक्ष–धर्तीको राजदूत
उर्वशीको लयमा गीत गाउँदै
आएको त्यो मनोहर झर्ना देख्दा
नदीको सौन्दर्यमा उषाका
आलोकपुत्रको त्यो सुकुमार
तस्बिर आउँदा
सयौँ सिंहको एउटै गर्जन
बैद्धावतार भैmँ आउने
त्यो सौम्य महासागरसँग
म रोमाञ्चित हुन्छु ।
ऊर्जावान् आगो त
म सङ्गीतमय ढुकढुकी नै
हो भन्छु
अप्रतिम यी मानव
सभ्यताका गुरु नै हुन्
विध्वंसात्मक मनमा
रमणीय मानव बस्ती
ताक्न खोज्दा
तगारो पनि बन्छु म ।