तिम्रा आँखाबाट सधैँ झरेको म मान्छे
पल पल जिन्दगीमा मरेको म मान्छे ।
आफ्नो मुटु रित्तो पारि दिएको थेँ मैले
विधाताले सिङ्गै भाग्य हरेको म मान्छे ।
रुखबाट पात झरे सरह नै फाल्यौ
तिम्रो मनबाट अन्तै सरेको म मान्छे ।
सम्झु बिर्सुं भन्दै आज पर्खनु भो खालि
अनगिन्ती दोधारमा परेको म मान्छे ।
कुनै दिन आफ्नो ठान्ने सपना त्यो बोकी
मुटु फोरी दोबाटोमा छरेको म मान्छे ।
