तिमीमा मिल्न पाऊँ (कविता)

सम्झी सम्झी कति दिन यहाँ कल्पनामा बिताएँ ।

ढोका जस्तै ढकढक गरी ढुक्ढुकी ढक्ढकाएँ ।।

धर्ती तिम्रै नयनहरूमा आउँछिन् बस्नलाई ।

राखिद्यौ ए हृदयबिचको कन्दरामा मलाई ।।

पानी जस्तै कल कल बगी जान्छ यो जिन्दगानी ।

लामो आशा क्षणिक सुखको छाल हो यो जवानी ।।

प्याला बोकी प्रणय रसले छर्किएला मलाई ।

खोज्दै होला कति विरहमा जूनले घामलाई ।।

पैलो झुल्का रवि किरणमा मुस्कुराएर आऊ ।

ल्याई नौला हृदयभरका प्रेमका गीत गाऊ ।।

आँखा आँखाहरूसँग जुधे प्राण यो प्राणसँग ।

तिम्रो व्याख्या म गरुँ कसरी ? शब्द छैनन् मसँग ।।

मेरो चिठ्ठी पवन अहिल्यै झट्ट बोकेर जाऊ ।

मेरी प्यारी हृदय बिचको बस्दछिन् एक ठाउँ ।।

खोज्दा खोज्दै सरस कविता आफूभित्रै हराएँ ।

माया लाएँ तर पनि सधैँ भन्नलाई डराएँ ।।

जान्नौ होला अब शिशिरमा पातजस्तै झरेर ।

अँगालोमा जुनिभर यही प्रेम राखेँ भरेर ।।

माया बोकी अब मिलनको बिन्दुमा पुग्न पाऊँ ।

बग्दा बग्दै प्रणय रसको सिन्धुमा पुग्न पाऊँ ।।