आज माया हराएको छ
आफ्नै मान्छेको विश्वासमा पनि
विश्वास टुटेपछि
ऊ ईष्र्यालु बनेको छ ।
हो ऊ फूलको रस मात्र चुस्ने
भमराजस्तो ईष्र्यालु
फगत कोपिला घाइते बनाउन
आतुर छ ऊ
विडम्बना !
प्रकृतिको प्रेमालाय छोडेर
मुस्कुराएर हराएझैँ छ
माया स्वार्थको घेरामा ।
माया निलो आकाश हुनुपर्ने
तर बादलले ढाकेपछि
मायाकै खोजीमा
ऊ आफैँ हराएको छ ।
सायद त्यसैले
माया आज मेरो कविता भएको छ ।
