सहरको जन्त जाँदै छु (कविता)
बग्गीमा बेहुलो बग्गीमा बेहुली कामका कामनामा वायुपङ्खी उँड्छन्
अस्पष्ट नियात्रा लेखन
आमुख– पूर्वीय यात्रासाहित्यको सुरुवात ऋग्वेदबाट नै छिटफुट रूपमा भएको पाइन्छ । ऋग्वेदको सिर्जना इसा भन्दा बिस हजार वर्ष अगाडि भएको प्रो. अनिलचन्द्र दासको दाबी छ । (डा. भोलाशङ्कर व्यास, भारतीय साहित्य की रूपरेखा, पृ.२२)
समयको पदचाप (कथा)
बिहानीको चिसो हावाले जिस्किँदै काउकुती लगाएपछि उषाको आँखा खुल्यो । रातलाई धपाई धर्तीलाई बिहानीले भर्खरै स्पर्श गरेको थियो । झिसमिसे उज्यालोमा पृथ्वी भर्खरै आङ तान्दै बि
रखौटे (कथा)
तिनलाई पैसाको आवश्यकता भयो । घरबेटीको सामुन्ने लाज भइसक्यो तिनल म्यादभित्र भुक्तानी गर्ने थिति बसालेकी थिइन् । त्यो पनि अग्रिम नै । घरबेटी वृद्ध थिए । विधुर थिए । कहिल्यै
श्री पद्म पुस्तकालय विगतदेखि वर्तमानसम्म
बन्दीपुर आफैँमा एक सुन्दर पहाडी बस्ती, बन्दीपुरको मुटु बन्दीपुर बजारको पूर्व कुनामा त्यस क्षेत्रकै प्रसिद्ध देवी विन्ध्यवासिनीको मन्दिर छ । त्यही मन्दिर रहेको भगवती चोकमै अर्को दुईतलेको ज्ञान र विज्ञानको देवीको
वास्तुकलाले ढपक्कै बन्दीपुर
निलो सफा सुग्घर आकाश । मुन्तिर अग्ला होचा चोटिला हिमशृङ्खला । अझ मुन्तिर गाढा हरिया पर्वतहरूको लाम अनि यसैमाथि बसेको मनमोहक बन्दीपुर । बन्दीपुरको मनोरम दृश्यलाई मनभित्रै राखिराख्न
कीर्तिपुरदेखि बन्दीपुरसम्म
‘आँखामा मधुपर्क, हृदयमा बन्दीपुर’ नाराका साथ बन्दीपुरमा हुने ‘राष्ट्रिय सिर्जना सम्मेलन–२०८१’ (फागुन १२–१५) कार्यव्रmममा जसरी भए पनि भ्याउने मनसायले निमन्त्रणालाई तुरुन्त स्वीकार्र्नुुको मेरो आफ्नै
इतिहासमा बन्दीपुर
आधुनिक नेपालको निर्माण हुनुअघिसम्म पश्चिममा बाइसी, मध्यभागमा चौबिसी, उपत्यकालगायत पूर्वीपहाड र तराईमा गरी ५५ वटा भन्दा बढी साना गणराज्यमा विखण्डित थियो तत्कालीन नेपाल । नेपालम
सर्वनाम र सार्वनामिक शब्द
व्याकरणमा सर्वनामलाई नामिक वर्ग अन्तर्गतकै शब्द मानिन्छ ।
मधुपर्कको ‘बन्दीपुर विशेषाङ्क’ लोकार्पण
‘पहाडकी रानी’का रूपमा परिचित छ यहाँको बन्दीपुर । ऐतिहासिक, सांस्कृतिक र पर्यटकीय नगरी बन्दीपुरको विविधता र समृद्धिको प्रचारप्रसार गर्ने उद्देश्यले गोरखापत्र संस्थानको प्रतिष्ठित साहित्यिक मासिक पत्रिका मधुपर्कको ‘बन्दीपुर विशेषाङ्क’ लोकार्पण गरिएको छ ।
निर्लिङ्ग नवजात मानव ! (कथा)
एआईले गुगललाई स्वागत ग-यो, “ज्ञानगङ्गा, मेरो यो जुनी तिम्रै उपहार हो !” गुगलको उत्तर थियो,
सालिक (कथा)
पार्टी जिल्ला कमिटीको बैठक झन्डै दिनभर जसो नै बस्यो । बैठकमा अघिल्लो चुनावको समीक्षा, अबको रणनीति जस्ता विषयमा छलफल भए । जिल्ला कमिटीमा कुन कुन नेताका मान्छे
सौँराइ (कथा)
मन उतै थियो, जहाँ किशोरवय बित्यो । हरेक पाइला सर्दै थिए पैतालाले नापे जति, आँखाले देखे जति, हातले मुसारे जति । सम्झनाका तरेलीले मनको धित नमर्दै अचानक गम्बिरे स्मरण
लाज (कथा)
हिजो राति नराम्रोसँग रोइएछ । म झैँ कठोर मनको मान्छे त्यसरी रुँला भन्ने मैले कल्पना नै गरेको थिइनँ । बाबु मरे, अलमलमा परेँ, राम्ररी रुनँ पनि सकिनँ । आफ्नाहरूलाई भेट्दैमा, मर्नुको कारण बताउँदैमा रुवाइको वेग खुल्नै सकेको
प्रियङ्कर प्रजातान्त्रिक पिँडालु पार्टी
जलुके माइलाले लौन दाइ एउटा पार्टी खोल्न पर्यो भनेर मलाई गुहारेको पनि तेह्र हजार तीन सय दिनभन्दा अगाडिकै कुरा हो । जलुकेको पार्टी प्रस्तावको सुरुका दिनमा मैले उसलाई भनेथेँ– भएका पार्टी त प्रतिबन्धित भएका यस्तो अवस्था
भ्रमण र यात्रा साहित्य
बृहत् अर्थमा हेर्ने हो भने सबै लेख्य तथा श्रव्य सामग्रीलाई साहित्य भन्न सकिन्छ । यसर्थ व्यक्तिका अभिव्यक्ति, इतिहास, लिखत, गीत, व्यक्तिगत वर्णन सबैलाई साहित्य वा साहित्यका कच्चा पदार्थ भन्न सकिन्छ । साहित्यका विभिन्न वि
‘ठुलो मान्छे भएस्’
जिन्दगीका यतिका वर्ष बाँच्दा धेरै वादहरू पढियो जानियो, कति वादहरू अपनाइयो कति वादहरू फालियो । भगवान्ले भाग्य बाँड्दै गर्दा अपवादमा परियो, नेताले पैसा बाँड्दै गर्दा जिन्दावाद भनियो । सत्तामा नपुगुन्जेल जनवाद भन्नेहरू सत्ता
मापसे चेकजाँच (लघुकथा)
एक दिन एक जना भलाद्मी विवाह पार्टीबाट आफ्नो निजी कार आफैँले चलाएर घर फिर्दै थिए । भक्तपुरस्थित आफ्नो मान्छेको विवाह पार्टीमा खानपिन गरी राधेराधेनजिकको खुला सडकमा आइरहेको थिए । उनले मनमा कुरा कुरा खेलाए
अर्को कथाको प्रतीक्षामा (कथा)
देशकै प्रतिष्ठित संस्थाको प्रेक्षालयको मञ्च विभिन्न ध्वजापताकाले सजिसजाउ थियो । लाग्थ्यो यस वर्षको सर्वोत्कृष्ट कथाकार यही मञ्चबाट घोषणा गरिँदै छ । मानिस आवतजावत गरिरहेका थिए । उ
गद्दारको डायरी (कथा)
आकाशमा एक थोपै बादल छैन । घाम चाहिँ छ भनुँ कि छैन भनुँ ! घाम तुवाँलोको सघन जङ्गलभित्र हराइरहेको थियो । कुनै बच्चा मृग झाडीभित्र हराए झँै र मौसमले आफूलाई उदेकलाग्दो आ
पुत्रकामेष्टी यज्ञ (कथा)
बिहानीको उषाको आगमनसँगै सुन्दर अयोध्या नगरीका नारीहरू नगरनजिकको सार्वजनिक इनारमा तामाका जलघडामा जल भर्दै थिए । गहना र आभूषणले सजिएर जलघडा कम्मरमा
निजी क्षेत्रको साहित्यिक पत्रकारिता
नेपालमा साहित्यिक पत्रकारिताको इतिहास समाचार पत्रकारिता (गोर्खापत्रको प्रकाशन १९५८ वैशाख) कोभन्दा तीन वर्षले पुरानो अर्थात् जेठो छ । १९५५ साउनमा ठहिँटी कामाडौँबाट पण्डित नरदेव र मोती
नमिलेको फैसला (कथा)
मने र उसको भाइबिच अंशबण्डा भई भिन्दाभिन्दै बसेका पनि आठ वर्ष वितिसकेको थियो । दाजुभाइबिच अंशबण्डा भई भिन्दै बसे पनि उनीहरूबिच असाध्यै मायाप्रेम थियो । एकअर्कामा लेनदेन, सरसहयो
नमिलेको फैसला (कथा)
मने र उसको भाइबिच अंशबण्डा भई भिन्दाभिन्दै बसेका पनि आठ वर्ष वितिसकेको थियो । दाजुभाइबिच अंशबण्डा भई भिन्दै बसे पनि उनीहरूबिच असाध्यै मायाप्रेम थियो । एकअर्कामा लेनदेन, सरस
कुमारी कोरला
उचाइ त्यति धेरै त कहाँ हो र ? केवल करिब ४ हजार ७ सय मिटर मात्र न हो तर नछिचोलेको उचाइ पहिलो पटक छिचोल्दा अत्यन्तै प्रफुल्ल थियो मन । भन्नु नै पर्दा सगरमाथा चुम्दा तेन्जिङ–हिलारी के खुसी
