जीवनको एउटा विशाल कोलाहाल समाप्त भएको छ
कृपया शान्त बनिदेऊ आफन्तहरू
महाशून्यताको यात्राको तयारी गरिदेऊ प्रियजनहरू
बटो खाली गरिदेऊ साथीसङ्गती, छरछिमेकहरू
एउटा सानो क्रन्दनको सङ्गीत सिर्जना भएको छ
जीवनका लागि आँखामा हल्का आँसुको नृत्य गराऊ
मेरा मनका मान्छेहरू
जीवनको अन्तिम स्वरूप प्रकट भएको छ
अतितका लागि एक छिन्
मौनधारण गरिदेऊ
मेरा परिचितहरू
जीवनको घाउबाट
एउटा खिल बाहिर आएको छ
कृपया विस्तारै उड चराहरू
एक छिन्
नहल्ली ठाडो वन बटवृक्षहरू
महाशन्तिका लागि मलाई अन्तिम स्वीकृत देऊ
मैले मुटु साटेका परिवेशहरू
महायात्राका लागि मलिन मुस्कान छरिदेऊ
मैले रोपेका आँगनका फूलहरू
म अन्तिम गन्तव्यमा हिँडेका बेला
एक छिन् बार्दलीमा शान्त बसिदेऊ
गन्तव्यहीन यात्राका पाइलापाइला चुमेर
साँझ पर्खि बस्ने
कुकुर, बिरालो, परेवा या कुखुरा यस्तैयस्तै पशुपन्छीहरू
सबैले बुझ
प्रियसीसँगको प्रेमभन्दा गहिरो प्रेम
म मृत्युसँग गरिरहेको थिए
आफन्त, स्वजनलाई भन्दा
म मृत्युलाई नजिक राखिरहेको थिए
एउटा भ्रमको व्योम सिर्जना गरेर
मैले मृत्यु साधना गरिरहेको थिएँ
आज मोक्षयात्राका लागि पूर्ण सफल भएको छु
मेरो अन्तिम प्राप्ति मृत्यु
मेरो मुटुमा सुतेको छ
मधुर सङ्गीत बजाऊ
विस्तारै मूल ढोका खोल
र
आँखामा क्षणिक उजाड दृश्य
अनुहारमा केही क्षणको अन्योल
मनमा धमिलो विगत बोकेर
शान्तभावमा ताली बजाएर
एउटा भ्रम र भ्रान्तिको अन्त्येष्टि गरिदेऊ
(कवि बेलवासेले मृत्यु विषयमा शृङ्खलाबद्ध कविता लेखिरहेका छन् । उनको यो १३आँै मृत्यु शृङ्खला कविता हो ।)
