• २९ कात्तिक २०८२, शनिबार

मौनताको एकालाप (कविता)

blog

प्रातः समय

केही जोडी परेवा 

मेरो पिँडीमा आएर लगातार 

माक माक घुर गर्छन्

म त्यसो नगरिदिऊन् भन्छु

एकाबिहानै

कागहरू मेरो घरको छतमा बसेर 

काग काग आवाज निकाल्दै

कराउँछन्

म नकराऊन् भन्ने ठान्छु

प्रभातको समय

चञ्चल पुतलीहरू 

फूलबारीको गमलामा उडिरहन्छन्

म नउडून् भन्ने सोच्छु

तर

उनीहरूलाई थाहा नै नहुँदो रहेछ

खल्बलिन्छ भन्ने

मेरो मौनताको एकालाप

उनीहरू उनीहरूको मनमौजीमा

आफ्नो स्वतन्त्रताको सङ्गीत बजाउन

माहिर हुँदा रहेछन्

तर महोदय !

मेरा लागि उनीहरूभन्दा पनि खतरा

मान्छेहरूबाटै छ

किनकि

मान्छे सधैँ उद्यत हुन्छ

मौनताको एकालाप बिथोल्न ।