फेरेँ आफैँलाई (कविता)

गाउँको पुरानो घर छोडेर आएँ

सहरमा

नयाँ घर बनाउने सपना लिएर

सबै प्रियजन छोडेर आएँ

जीवनका यी मोडहरूमा

नयाँ नातासम्बन्धको सेतु

मनदेखि मनसम्म जोड्न 

न पुरानो अलिखित समयसँग ओझेल भएर

सबै आफ्नो पुरानो इतिहासलाई टेकेर

नयाँ इतिहास लेख्न हतास छु ।

किन अचेल

मेरो पुरानो इतिहास बोकेको

घर ओझल भइरहेछ

किन मेरो प्रियजनको अगाध प्रेम

बैरी बनिरहेछ ।

सर्पले काँचुली फेरे जस्तै 

मैले पनि फेरेँ आफूलाई 

सादा सोझो जीवनका पाटाहरूमा

कृत्रिम रङ लगाएँ आधुनिकताको 

उही मान्छे म !

समयको ऐना हेर्छु ।

कति बेग्लै भएछु

नयाँ आफन्तबिच एक्लो भएछु

म पुरानो घर छोडेर 

नयाँ घर बनाउन हिँडेको मान्छे 

न पुरानो घरबाट टाढा हुन सकेँ

न नयाँ घरमा रमाउन सकेँ

पुरानो सम्बन्धबाट ओझेल भएर

नयाँ सम्बन्धमा खुसी हुन सकेँ

म कसैको हुन सकिनँ

कोही मेरो प्रिय हुन सकेनन् ।

फगत

नयाँ सहरमा एक्लो र बिरानो भएर

बिरामी सपना लिएर बाँचिरहेछु  ।