मलाई मस्तिष्कले भन्दा
मनले लेखेका कविताहरू राम्रा लाग्छन् ।
मस्तिष्क भनेको मानिसले बनाएको धरहरा हो
सिंहदरबार हो
घण्टाघर हो
चिडियाखाना हो
म्युजियम हो
टुँडिखेल हो
धरहरा : जहाँ चढ्न टिकट काट्नु पर्छ
सिंहदरबार : जहाँ घुम्न पास बनाउनु पर्छ
घण्टाघर : जो ब्याट्री नभई बज्दैन
चिडियाखाना : जहाँ जनावरलाई कैदी बनाइएको छ
म्युजियम : जहाँ पस्न आदेश चाहिन्छ
टुँडिखेल : जहाँ चारैतिर बार लगाइएको छ
हो, मलाई यस्ता कविताहरू राम्रा लाग्दैनन् ।
मन भनेको मानिसले खोजेको स्वतन्त्रता हो
घाम हो
जून हो
नदी हो
हिमाल हो
हावा हो
फूल हो
प्रकृति हो
घाम : जसलाई उदाउन कसैको आदेश चाहिँदैन
जून : जसलाई टल्किन कसैको अनुमति चाहिँदैन
नदी : जो सधैँभरि आफूखुसी बगिरहेको छ
हिमाल : जसलाई अग्लिन कसैको इसारा चाहिँदैन
हावा : जो कैदमा बस्न सक्दैन
फूल : जसलाई फुल्न ब्याट्रीको आवश्यकता पर्दैन
प्रकृति : जो बाह्रै महिना चलायमान भइरहेको हुन्छ
हो, मलाई यस्ता कविताहरू राम्रा लाग्छन् ।
